رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: اهمیت کتاب «شور اشراق»آیت‌الله رشاد این است که نشان می‌دهد که چگونه متفکران اسلامی از شعر به عنوان دریچه‌ای به سمت آفاق معنوی بهره می‌بردند.

به گزارش خبرگزرای فارس، رونمایی کتاب «شور اشراق» حجت‌الاسلام علی‌اکبر رشاد رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با حضور غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان فارسی، محمدرضا سنگری نویسنده و استاد دانشگاه و محمد‌رضا ترکی رئیس پژوهشکده ادبیات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی برگزار شد.

غلامعلی حداد عادل در آغاز این مراسم طی سخنانی اظهار داشت: رونمایی این کتاب با ۱۴ و ۱۵ خرداد که سالروز رحلت امام خمینی(ره) و قیام پانزده خرداد است، تناسب دارد.

وی افزود: حدود ۲۰ سال است که در ایران رونمایی از کتاب آغاز شده است، به‌نوعی جشن تولد کتاب نیز محسوب می‌شود. آیین رونمایی از کتاب در هند رواج داشت و ما این سنت حسنه را از هندیان گرفتیم و کلمه رونمایی نیز ساخته شد و بسیار خوش نشست.

حداد عادل با بیان اینکه حوزه علمیه قبل از انقلاب، نسبت به ادبیات معاصر و تحول در ادبیات فارسی که بعد از مشروطیت شکل گرفت عقب ماند، گفت: ادبیات روز و متحول‌شده قبل از انقلاب در محافل دانشگاهی و رسانه رایج بود. کمتر روحانیون به ادبیات روز آشنا بودند. یکی از دلایل مقبولیت شهید مطهری در بین دانشگاهیان، نثر و زبان روان آن شهید بزرگوار است.

وی افزود: بنده اخیراً در جمع محدودی از علمای موثر در برنامه‌ریزی حوزه علمیه قم حضور داشتم. گفتم شما باید به زبان عربی اهتمام داشته باشید تا طلبه‌ها بفهمند خدا چه گفته است و به زبان فارسی اهتمام داشته باشید تا مردم متوجه شوند.

رئیس فرهنگستان زبان فارسی گفت: اگر عالمی به زبان روز مسلط نباشد، در کار او نقص وجود دارد و بزرگانی همچون حجت‌الاسلام رشاد با زبان سلیس و روان آشنا هستند، و این بسیار موثر است.

حداد عادل افزود: ما در این ۵۰-۶۰ سال که از دور و نزدیک تحول زبان فارسی را در حوزه پیگیری می‌کنیم، متوجه شدیم جریان زلال و پرشوری در حوزه علمیه راه افتاده که قابل تقدیر است.

وی با اشاره به کتاب «شور اشراق» که در سال ۷۶ برای اولین بار منتشر شده است، گفت: این کتاب برای بار دوم با حذف و اضافات دوباره منتشر شده است و حاوی دو دسته مقالات است. یک دسته به اشعار شاعران جدید و معاصر می‌پردازند که حوزوی نیستند، مانند شادروان اوستا و علیرضا غزوه . دسته‌ای دیگر به شعر بزرگانی اختصاص دارد که بیش از آنکه شاعر باشند، حکیم بودند. مولانا، فیض، حاج ملاهادی سبزواری، علامه حسن‌زاده آملی و امام راحل(ره) از این دسته هستند. استخوان‌بندی کتاب به مقالاتی در رابطه با شعر امام راحل(ره) اختصاص دارد.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: در تمدن و تفکر اسلامی ما شاهد بزرگانی هستیم که هم حکیم و هم شاعر بودند. بنده به‌ندرت بزرگانی از عالم اسلام از صدر تا به امروز سراغ دارم. که حکیم و فیلسوف باشد، اما شعر نگفته باشد.

وی ادامه داد: از زمان ملاصدرا شاعری در میان حکما قوت گرفته است چون ملاصدرا ۴ جریان فکری که از آغاز اسلام راه افتاده بود را در یک نقطه به هم رساند. فلسفه ملاصدرا هم از مبانی فلسفی و قوت استدلال برخوردار است و هم هستی‌شناسی عرفانی در خود دارد و هم میراث‌دار سنت کلامی خواجه نصیرالدین طوسی است و هم از اشراق سهروردی برخوردار است. به همین دلیل حکمای ما همان‌گونه که فیلسوف بودند، اهل ذوق نیز بودند.

حداد عادل گفت: زبان شعر، زبان تمثیلی است و کلید درک عرفا و حکمایی است که به این سلسله تعلق دارند و امام(ره) نیز ادامه همین سلسله است. اهمیت این مجموعه این است که نشان می‌دهد که چگونه متفکران از شعر به عنوان دریچه‌ای به سمت آفاق بهره می‌بردند.