رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در مصاحبه با رادیو گفتوگو از سرودهای بهارانه سخن گفت که با تبدیل شدن به قطعاتی موسیقیایی از رادیو آوا، پیام و فرهنگ پخش شده است.
دکتر غلامعلی حدادعادل با حضور در استودیوی پخش زنده برنامه صبح وگفتگو (رادیو گفتوگو) اظهار کرد: نمیدانم شاعر این ابیات کیست ولی در حدود ۵ دهه گذشته آن را از مرحوم علامه جعفری شنیدم. ایشان با لهجه شیرین و نمکین تبریزی میفرمود که:
گفتگو کن، گفتگو کن، گفتگو – جستجو کن، جستجو کن، جستجو
گر نخواهی خود فراموشت شود – یاد او کن، یاد او کن، یاد او
وی با اشاره به معنای بلند عرفانی و قرآنی این دو بیت گفت: این ابیات در حقیقت تفسیر این آیه از سوره حشر است که میفرماید مثل کسانی نباشید که خدا را فراموش کردهاند و خداوند یاد خود را از خاطر آنها گرفت.
حدادعادل با بیان این که خدا فراموشی، باعث خود فراموشی است، ادامه داد: گفت وگو کن در این ابیات با نام این رادیو متناسب است.
رئیس فرهنگستان ادبیات فارسی اضافه کرد: امروز فرصتی در نمایشگاه کتاب دست داد تا از مجموعه شعر مختصر بنده رونمایی شود و این کتاب مختص جوانان حدود ۱۵ سال میباشد.
حداد عادل درباره کتاب هرجا تو باشی ادامه داد: سعی کردم اشعاری امید بخش و از نظر زبان، روان و با جذابیت وزنی انتخاب کنم؛ البته تا حدی که در توانم بوده است. به عنوان نمونه یکی از این اشعار که نوجوانان را مخاطب قرار میدهد، پیامهایی را در خود جای داده است که نام آن جوانه هاست.
وی در بخشی دیگر از مصاحبه با رادیو گفتوگو از عادت و سنتی شخصی یاد کرد که هر سال موقع بهار شکوفا شده و به شعری بهاری منتج میگردد.
حداد عادل معتقد است مجریان و اهالی رسانه در صداوسیما در زمان بهار و نوروز به خوانش شعرهای تکراری درباره این فصل گرفتار میآیند و لذا اشعاری درباره بهار سروده و در اختیار اهالی رادیو قرار داده است.
وی افزود: این اشعار به صورت ۱۹ غزل گردآوری شد و دوستان محبت کردند و در برنامهها خواندند و سپس پیشنهاد شد که با صدای خودم خوانده و پخش شود؛ لذا یک شب با ضبط صوت به منزل ما آمدند و اشعار قرائت شد.
حدادعادل گفت: سپس تمایل یافتم ابتدا و انتهای این قطعات را با موسیقی مزین کنم و از این رو از بایگانی نوارهای قدیمی موسیقی که اجازه استفاده از آن مشروط به اجازه صاحب اثر نبود، بهره گیری شد. از این رو ممتازترین قطعات که مناسب با وضعیت هر شعری بود، انتخاب شد و کم کم این اثر به گونهای خاص از کار ادبی تبدیل شد که آواز نداشت اما دارای موسیقی بود و با صدای خود شاعر پخش میشد.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی ادامه داد: بنده هم کتاب مربوطه را به چاپ رساندم و صدا و موسیقی را در قالب QR code با کتاب آنک بهار همراه کردم.