دکتر حداد عادل در همایش بین‌المللی گسترش زبان و ادبیات فارسی، زبان فارسی را سرمایه ملی و مایه اقتدار ایرانیان دانست.

او زبان فارسی را یکی از بارز‌ترین نشانه‌های فرهنگ ایرانی دانست و گفت: اگر زبان را نظامی قاعده‌مند از الفاظ و عبارات بدانیم، زمانی که این زبان جنبه هنری به خود می‌گیرد، به ادبیات تبدیل می‌شود. ما می‌خواهیم به زبان از منظر فرهنگی نگاه کنیم. فرهنگ رکنی از ارکان هویت ملی و شخصیت ملی است و عنصری اساسی از عناصر مقوم فرهنگ است. برای ما ایرانیان، اسلام و زبان فارسی دو عنصر هویت‌بخش محسوب می‌شود. زبان فارسی عامل پیوند ما با همه آدم‌هایی است که در این کشور زیسته‌اند و آن را آباد کرده و به دست ما رسانده‌اند. این رودخانه راه درازی طی کرده و آگاهی ما از گذشته آن نیز به مدد زبان ممکن می‌شود. زبان فارسی عامل پیوند ما با معاصرانمان نیز هست و فارسی‌زبانان با آن با هم احساس خویشی و پیوند می‌کنند.

دکتر حداد عادل در ادامه عنوان کرد: ‌زبان فارسی ظرف فرهنگ ایران است و برای حفظ این مظروف باید این ظرف را حفظ کرد. زبان فارسی مایه اقتدار ماست و اقتدار یک ملت، اقتدار فرهنگی آن است و اگر ملتی اقتدار فرهنگی نداشته باشد، با اقتدار نظامی نمی‌تواند آن را جبران کند.

رییس کمیسیون فرهنگی مجلس همچنین خاطرنشان کرد: برای ما ایرانیان، زبان و ادب فارسی مایه افتخار است. این سخن تعارف نیست. استواری زبان نشان از نیرومندی فکر آن ملت است. ایرانیان همواره زبان خودشان را حفظ کرده و توسعه داده‌اند و طعم شیرین آن را به مردمانی بسیار دور چشانده‌ و کامشان را شیرین کرده‌اند.

رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی با اشاره به اقبال جهانیان به اندیشه و ادب فارسی گفت: ‌ شاهنامه به ۲۸ زبان و آثار مولوی به ۱۶ زبان ترجمه شده است. ترجمهٔ اشعار مولانا در آمریکا بنا بر نوشته روزنامه کریستین ساینس مانیتور در آذر ۷۶، ‌ پرفروش‌ترین کتاب سال بوده است. آثار سعدی به ۲۵ زبان و اثار حافظ به ۱۲ زبان ترجمه شده است. این واقعیت نشانهٔ اقتدار فرهنگی مردم ایران است و حکایت از این می‌کند که زبان فارسی سرمایه ارزشمند ماست و در متون ادبی ما حتما حرفی برای گفتن و شنیدن وجود دارد که آدمیان چندصد سال است به آن توجه می‌کنند.

او ادامه داد: ادبیات فارسی حامل پیام فرهنگی و معنوی ایران است. غم‌ها‌، شادی‌ها، ‌افسوس‌ها، حسرت‌ها‌، باور‌ها و همه آن چیزی که زندگی ما را می‌سازد و ساخته، در ادبیات ما انعکاس دارد. ما شبیه وارثانی هستیم که پدرانشان صندوق‌هایی سر به مهر را برای آن‌ها ارث گذاشته‌اند که هر کس بتواند آن را بگشاید، صندوقی پر از دُر یافته است.

وی گفت: برای آن‌که به عمق و پهنای این اقیانوس پی ببریم، می‌توان به سبک هندی اشاره کرد، و شعرهایی را از سبک هندی خواند. او سپس از فردوسی‌، نظامی‌، مولانا‌، سعدی‌ و حافظ شعرهایی را خواند.