رییس کمیسیون فرهنگی مجلس با بیان این‌که «سنت ترجمه‌خوانی قرآن کریم باید در کشور اسلامی ایران رواج یابد» گفت: قبل از انقلاب توجه چندانی به حوزه ترجمه قرآن به صورت سیستمی نمی‌شد و کار نظام یافته‌ای وجود نداشت، اما به برکت انقلاب ده‌ها ترجمه در کشور نوشته شده است.

دکتر حدادعادل در همایش مترجمان قرآن کریم به زبان فارسی در مجتمع آموزش عالی امام خمینی قم تصریح کرد: ترجمه قرآن به فارسی دارای پیشینه طولانی تاریخی است و ایرانیان نخستین مردمانی بودند که قرآن را به صورت کامل ترجمه کرده اند و قوم و ملت دیگری نسبت به آنان پیشقدم نبوده‌اند و ترجمه طبری سند قدمت ترجمه و دیرینه بودن تاریخ ترجمه است.

وی افزود: این پیشگامی نشاندهنده علاقه‌مندی و عشق ایرانیان به قرآن است و باعث شده در هر قرنی ترجمه‌های جدیدی نوشته شده اما آن طور که باید ترجمه در کشور ما عمومی نشده و در حاشیه و فرع است.

وی با بیان این‌که «۹۵ درصد باسوادان ما هم قرآن را نمی‌فهمند» تصریح کرد: عموم جلسات ما در کشور با قرآن آغاز می‌شود و قاریان خوش لحن می‌خوانند و احترام می‌کنیم اما هیچ‌کس متعرض نمی‌شود که چرا قرآن را می‌خوانیم در حالی که کسی متوجه مفهوم و معنای آن نمی‌شود.

این مترجم قرآن کریم با بیان این‌که «ناآگاهی از معانی قرآن آثار سوء فراوانی دارد» بیان کرد: ناآگاهی سبب می‌شود قرآن از متن زندگی ما جدا شود و در ذهن ما حضور نداشته باشد و گفتمان قرآنی بر جامعه حاکم نشود. ناآگاهی از قرآن سبب جدایی فرهنگ ما از قرآن می‌شود و نباید از جوانی که نمی تواند معنای قرآن را بفهمد انتظار ایمان کامل و راسخ داشته باشیم.

وی گفت: به برکت انقلاب، قرآن از غربت و مهجوریت در آمده است و بهار قرآن شده و در ۳۲ ساله اخیر ترجمه‌های زیادی در این‌باره نوشته شده است.

وی با اشاره به شروع ترجمه‌اش از هشت سال گذشته تصریح کرد: من از هشت سال قبل ترجمه را شروع کردم و بیشتر وقت خود را در این باره صرف کرده‌ام و علت ورود به این مبحث هم سنت شدن ترجمه خوانی قرآن کریم در کشور است.

دکتر حدادعادل افزود: باید سنت ترجمه‌خوانی قرآن کریم در کنار تلاوت قرآن کریم در محافل و مجالس کشور رواج یابد همان‌طور که ما در مجلس هفتم این کار را شروع کردیم و در مجلس هشتم نیز تداوم یافت و رهبر معظم انقلاب نیز بر این موضوع تاکید داشته و دارند.

وی با توجه به رواج ترجمه قرآن به شعر تصریح کرد: باید بحث جامعی با حضور مترجمان قرآن درباره امکان، مفید بودن و مصلحت بودن این نوع ترجمه صورت گیرد و با دقت کافی مورد بحث قرار گیرد.

وی با بیان این‌که «مردم هنوز قرآن را کتاب آخرت می‌دانند و نه کتاب دنیا و آخرت به همین دلیل آن را بیشتر برای ثواب می‌دانند» افزود: زبان ترجمه‌های فعلی بیش ار حد احتیاط آمیز است و زبانی طبیعی و غیرعادی به خود گرفته است و مردم‌ نمی‌توانند با آن مانوس شوند.