پیام آقای دکتر حداد عادل، رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و بنیاد سعدی

به همایش آموزگار ادب،گرامی داشت سعدی شیرازی

سخن را با درود به روان سعدی و سلام به استادان و دانشجویان حاضر در مراسم گرامیداشت سعدی شیرازی آغاز می‌کنم. جای خوشوقتی است که  دانشجویان ما به آثار سعدی علاقه نشان می‌دهند و به نام او، مجلس شعر و ادب و محفل سعدی خوانی بر پا می‌کنند. از کسانی که برای برپایی چنین مجلسی همت کرده اند، تشکرمی‌کنم.

توصیه اینجانب به دانشجویان دوستدار ادب فارسی این است که تا می‌توانند در دوران دانشجویی، سعدی بخوانند و اشعار او را از بر کنند. با سپردن اشعار سعدی به حافظه، می‌توان ذوق و ذهن را با اشعار موزون او، «میزان» کرد. انس با سعدی ترازویی به دست ما می‌دهد تا با آن، اشعار خود و دیگران را سبک و سنگین کنیم و خوب و بد شعر را تمیز دهیم.

خواندن گلستان را نیز توصیه می کنم. گلستان را نه یک بار، بلکه بارها و بارها باید خواند. در این کتاب، هنری به کار رفته که سبب شده است از سال ششصد و پنجاه و شش هجری قمری تا به امروز، یعنی نزدیک به هشتصد سال، کتاب یگانه و بی‌بدیل فارسی آموزی در ایران و سراسر جهان فارسی زبان شود. راز و رمز این هنر را تنها با خواندن مکرر گلستان می‌توان دریافت. غرض از توصیه به خواندن گلستان، تقلید سبک او در روزگار ما نیست، بلکه شناخت قدر و قیمت الفاظ و عبارات و شناخت توانایی‌های زبان فارسی برای بیان مقصود است و کسی که در نوجوانی و جوانی گلستان بخواند، نثرش استواری و استحکام خواهد یافت. اگر شما عزیزان، در جوانی اشعار سعدی و دیگر شاعران بزرگ را از بر کنید، در پیری و تنهایی، انیس و مونس خوبی خواهید داشت و می‌توانید با خواندن این نمونه‌های والای ادب فارسی، به آسانی، ارزانی و فراوانی، به لذت روحی و معنوی دست یابید. از خداوند توفیق همگان را در پاسداری از زبان و ادب فارسی خواهانم و از قول سعدی خطاب به دوستداران او عرض می کنم :

من آن مرغ سخنگویم که در خاکم  رود صورت                   هنوز آواز می‌آید که سعدی در گلستانم