* فکر می‌کنم مناسب باشد که گفت‌وگو را با مرور سال ۹۲آغاز کنیم. سالی که گذشت برای شما چگونه بود؟

– سال ۹۲سال مهمی در سیاست ایران بود. ما این سال را به دو بخش سه ماهه و نه ماهه تقسیم می‌کنیم؛ سه ماه نخست، تلاش انتخاباتی بود و نه ماه بعد، دوران جدید آقای روحانی که آن دوران را به دوران اعتدال و تدبیر و امید موسوم کردند. در سه ماهه اول تلاش ما این بود که ائتلاف سه گانه به نتیجه برسد و اصولگرایان حتی الامکان با نامزد واحد وارد انتخابات شوند که متاسفانه این تلاش به نتیجه نرسید و نه تنها در ائتلاف سه گانه وحدت حاصل نشد بلکه نامزدهای دیگری هم خارج از ائتلاف سه گانه وارد صحنه شدند و تصمیم گیری برای مردمی که می‌خواستند به اصولگرایان رای دهند دشوارتر شد. از سوی دیگر، با رفتن آقای دکتر عارف هم زمینه ای برای پیروزی اصلاح طلبان فراهم شد و هم در میان آنها وحدت ایجاد شد. مجموع این عوامل به نتیجه انتخابات ۲۴خرداد منتهی شد اگرچه این روند مطلوب ما نبود اما یک خوشحالی برای ما پدید آمد و آن برگزاری انتخابات بود. این انتخابات برای انقلاب و نظام چند امتیاز به بار آورد. اول اینکه مردم با درصد بالایی در انتخابات شرکت کردند.

مروری بر اتفاقات سال ۱۳۹۲از نگاه دکتر حداد عادل

بدقولی‌ها و بدعهدی‌ها

سیدمرتضی فاطمی: سالی که گذشت، برای دکتر حداد عادل سال پرزحمت و پرمخاطره‌ای بود؛ از خاطرات ائتلاف سه‌نفره و قول و قرارها تا ثبت نام در انتخابات و بعد از آن انصراف. با آغاز به کار دولت روحانی نیز، این روند به گونه‌ای دیگر برای ایشان آغاز شد. برای بررسی آنچه در یک سال گذشته بر ایشان رفته است و پاسخ به سؤالاتمان، ساعت شش‌ونیم صبح در منزلشان پذیرای ما شدند. آنچه می‌خوانید، ماحصل صبحانه با طعم گفت‌و‌گوی ما با ایشان است.

در گفت‌وگویی که سال گذشته با شما داشتیم(اسفندماه۹۱)، گفتید که ائتلاف سه گانه پدیده انتخابات خواهد شد. اما تقریبا دو سه ماه بعد از آن اتفاقات به سمت و سویی دیگر رفت و ورق به طور کل برگشت. چرا جنابعالی از ابتدا وارد این ائتلاف شدید، در حالی که اکثر تحلیل گران معتقد بودند که اگر هدف آقای حداد عادل پیروزی در انتخابات بود، آن گاه چنانچه به صورت انفرادی وارد می شدند احتمال موفقیتشان بیشتر بود؟