غلامعلی حداد عادل گفت: حمید سبزواری در هیچ بحرانی غایب و ساکت نماند؛ چه در عصر انقلاب و چه در سال‌هایی که نیاز انقلاب به شعر زیاد بود و شاعر اندک.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری، مراسم بزرگداشت چهلمین روز درگذشت استاد حمید سبزواری، پدر شعر انقلاب اسلامی، عصر یک‌شنبه سوم مرداد ۱۳۹۵ با حضور مسئولان فرهنگی، شاعران پیش‌کسوت و جوان و خانواده مرحوم سبزواری در سالن سوره حوزه هنری برگزار شد.

دکتر غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی با اشاره به ویژگی های شهر سبزوار که استاد حمید سبزواری در آنجا متولد شده و همواره به آن افتخار می کرد و ضمن بیان اینکه آشنایی من با مرحوم سبزواری برابر با عمر انقلاب است، گفت: مرحوم سبزواری در عمر طولانی خود هم ظلم و ستم حکومت رضاخانی را دیده بود و هم حوادث و توفان‌های سیاسی دهه های ۲۰ و ۳۰ را و در طی آن ها به جریان های سیاسی زیادی وارد شده و تجربه اندوخته بود. او شاهد نهضت ملی شدن نفت و کودتای پس از آن بود و این فراز و فرودها را سرمایه زندگی و عمر خود قرار داد. بسیاری از کسانی که نسل امروز تنها نامی از آن ها شنیده است مانند مرحوم شریعتی و پسرش دکتر علی شریعتی را حمید از نزدیک دیده بود و با آن ها دوستی و آشنایی داشت.

وی در ادامه به شاعری، دانش ادبی و بلاغت شعری سبزواری اشاره کرد و گفت: مرحوم سبزواری کسی است که حتی مخالفان انقلاب هم به توان استادی اش در شعر و ادب معترف بودند، او بر هزار سال سرمایه شعر فارسی و سبک خراسانی تکیه داده بود و در زمان حیاتش گفته بود که در میان شاعران کهن تحت تاثیر ناصرخسرو و مسعود سعد است و در میان شاعران جدیدتر تحت تاثیر فرخی یزدی، عشقی و نسیم شمال است. او در واقع خود را همدرد با این شعرا می دانست.

رئیس فرهنگستان و ادب فارسی در ادامه افزود: ایمان به خدا، معنویت، مسلمانی، تشیع، آرمان‌خواهی، ظلم ستیزی، عشق به ایثار و جانبازی و شور حماسی در روح آثار او جاری بود و آن ها را زبانزد همه کرده بود. به همه این ها در سال های پس از انقلاب باید پایداری و پافشاری در عهد و پیمان با امام و شهیدان را افزود. سبزواری تا زمانی که زنده بود خود را رزمنده می دانست، رزمنده برای شعر گفتن درباره انقلاب. در هیچ بحرانی غایب و ساکت نماند چه در عصر انقلاب و چه در سال هایی که می شد فهمید نیاز انقلاب به شعر زیاد است و شاعر اندک.

حداد عادل افزود: در سال های دفاع مقدس هم هر جا جبهه بود حمید هم بود. بعد از درگذشت امام راحل (ره) هم مانند برخی راهش را گم نکرد و در همان مسیری که آمده بود پشت سر رهبر ادامه راه داد.

وی در ادامه به دو ویژگی ممتاز سبزواری در زمینه سرایش بیش از ۴۰۰ سرود انقلابی و نیز قصیده‌سرایی اشاره کرد و گفت: آقای حمید شخصیت سالمی داشت و در طول ۳۷ سال بعد از انقلاب هرگز نشانی از انحراف فکری، سیاسی و اخلاقی در او بروز پیدا نکرد که این خود نعمت بزرگی است.

در ادامه، عباس براتی پور، در سخنانی درباره مرحوم سبزواری گفت: رفتن او داغی بزرگ بر دل ما ارادتمندان و دوستدارانش به جا گذاشت. بیش از ۳۰ سال همراهی و مجالست و رفاقت با او داشتم و مشکل می توانم نبودنش را باور کنم اما آنچه باعث خشنودی ماست، این است که با کوله باری از صفا و صداقت و ایمان به دیار معبود حقیقی شتافت.

این شاعر ادامه داد: هنگامی که خبر درگذشت استاد سبزواری را به من دادند، دو بیت شعر به ذهنم رسید به این مضمون:

آیینه صبر و بردباری / اسطوره فضل و هوشیاری

افسوس که رخت و دیده بربست / استاد حمید سبزواری

وی در ادامه، شعری را که در سال ۸۱ برای استاد سبزواری سروده بود، خواند و به روح بزرگوار پدر شعر انقلاب و خانواده اش که در مراسم حاضر بودند تقدیم کرد.