به گزارش پایگاه اطلاع رسانی فراکسیون اصولگرایان مجلس شورای اسلامی متن کامل نطق امروز دکتر غلامعلی حدادعادل رئیس فراکسیون اصولگرایان مجلس شورای اسلامی، به این شرح است:

بسم  الله  الرحمن الرحیم

نمایندگان محترم ملت شریف ایران

در آغاز سخن وظیفه خود می‌دانم به عنوان یک خدمتگزار کوچک، از ملت بزرگ ایران به خاطر حضور پرشکوهشان در راه‌پیمایی بیست‌ودوم بهمن تشکر کنم. ملت ایران با این حضور بهنگام، دوستان انقلاب را در سراسر جهان خوشحال و دشمنان انقلاب را مأیوس کرد. روح امام راحل و دل رهبر عزیز انقلاب را شاد کرد. ملت با این راه‌پیمایی که به قول رهبر انقلاب، پیام آن «استقامت و وحدت» بود به یاوه‌سرایی‌های آمریکایی‌ها پاسخ داد. مسلماً این حضور باشکوه دست مذاکره‌کنندگان ایرانی را در مذاکرات هسته‌ای در مقابل دشمنان قوی‌تر کرده است. ملت حق انقلاب را با این راه‌پیمایی بجا آورد، ان‌شاءالله گروه مذاکره‌کننده کشورمان نیز در مذاکرات اخیر هسته‌ای توانسته باشد حق مردم را ادا کرده باشد و بر سر حق ملت، چنانکه باید،‌ استقامت کرده باشد. از رئیس‌جمهور محترم نیز به خاطر سخنرانی متینی که در روز بیست‌ودوم بهمن ایراد کردند سپاسگزاری می‌کنم.

مهمترین موضوعی که باید این روزها اندیشه و عمل ما را به خود معطوف کند سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی است که رهبری آنرا در روزهای اخیر به قوای سه‌گانه ابلاغ فرمودند. این سیاست‌ها نسخه درمان‌بخش مشکلات اقتصادی ماست و می‌تواند کشور را در مقابل تهدیدات بیمه کند. بدیهی است طبیب هر اندازه حاذق باشد و نسخه هر اندازه مجرب باشد، تا وقتی به آن نسخه عمل نشود اثر نخواهد کرد. مخاطب این سیاست‌ها همه مردم کشورند به‌خصوص فعالان و کارآفرینان اقتصادی و بالاخص مسئولان قوا و دولتمردان و نمایندگان مجلس. خوشبختانه رؤسای قوای مجریه و مقننه بلافاصله اهتمام خود را نسبت به اجرای این سیاست‌ها با ابلاغ راهکارهای مناسب نشان دادند.

رهبر انقلاب، رویکردهای حاکم بر این سیاست‌ها را «جهادی»، «انعطاف‌پذیر»، «فرصت‌ساز»، «مولد»، «درون‌زا» و «برون‌گرا» بودن دانسته‌اند. اینها اصولی است که باید همواره مورد توجه ما باشد.

بنده می‌خواهم بر این نکته تأکید کنم که موفقیت در اجرای سیاست‌های کلی بدون آگاهی و همکاری عموم مردم حاصل نخواهد شد. بر این اساس، رسانه‌ها، به‌ویژه صداوسیما، و همه کسانی که با مردم سروکار دارند، نظیر روحانیون و دانشگاهیان و اهل منبر و قلم و هنر وظیفه دارند مردم را از ماهیت این سیاست‌ها و اهمیت آنها و نقش مردم در اجرای آنها آگاه کنند و چنانکه در بند ۲۱سیاست‌ها آمده به «تبیین ابعاد اقتصاد مقاومتی و گفتمان‌سازی آن به‌ویژه در محیط‌های علمی و آموزشی و رسانه‌ای» بپردازند تا به یک «گفتمان فراگیر و رایج ملی» مبدل شود.

در این فرصت خطاب به ملت عزیز عرض می‌کنم که لازمه دست یافتن به اقتصاد مقاومتی حرکت به سوی «سبک زندگی اسلامی» است. اگر بخواهیم سبک زندگی خود را از غربیان بیاموزیم و پای تبلیغات آنها بنشینیم و سعادتمند شدن را در تقلید سبک زندگی غربی بدانیم، به اقتصاد مقاومتی نخواهیم رسید. «اصلاح الگوی مصرف» قطعاً یکی از ابعاد مهم سبک زندگی اسلامی است که در گفتمان اقتصاد مقاومتی نباید فراموش شود. اقتصاد مقاومتی بدون صرفه‌جویی حاصل نخواهد شد. باید فرهنگ صرفه‌جویی را در جامعه خود احیا کنیم.

نکته دیگر تأکید بر کار و تلاش در همه عرصه‌هاست. هیچ ملتی با کم‌کاری و تن‌پروری و کسالت به جایی نخواهد رسید. در جامعه ما کار کردن باید امری مقدس تلقی شود و سستی ورزیدن و شانه خالی کردن از کار، مایه ننگ باشد. مخصوصاً جوانان باید در صرف اوقات خود در فضای مجازی، که روز به روز بیشتر و متنوع‌تر می‌شود دقت کنند. نباید سرگرمی جای کار کردن را بگیرد.

نهایتاً سخنی هم با رئیس‌جمهور جناب آقای روحانی دارم. به ایشان عرض می‌کنم که مطمئن باشید در مجلس هیچ اراده جمعی و جناحی برای تضعیف دولت وجود ندارد. فرآیند تصویب بودجه در مجلس گواه صحت این مدعاست.

جناب آقای روحانی:

 شما با شعار «اعتدال» به پیروزی رسیده‌اید. مردم انتظار دارند اعتدال توضیح داده شود تا هر کس نتواند خود را زیر نقاب «اعتدال» مخفی کند. این همان بلایی است که بر سر شعار «اصلاحات» آمد.

ما نگرانیم که بعضی از فعالان فتنه ۸۸با شعار اعتدال، به دولت شما راه پیدا کنند. آنان می‌خواهند زبان منتقدان دولت را با انگ و رنگ «افراط‌گرا» ببندند. به نظر می‌رسد عده‌ای، که خود به علت افراط‌گرایی، مولد بحران و فتنه بوده‌اند، با انتخاب شعار دوقطبی «اعتدال‌گرا ـ افراط‌گرا» از هم‌اکنون برای تصرف مجلس آینده برنامه‌ریزی کرده‌اند.

جناب آقای روحانی:

هر افراطی، افراط دیگری را در مقابل خود موجب می‌شود. وقتی روزنامه‌های موسوم به اصلاح‌طلب بعد از تغییر رئیس دانشگاه تهران، با حروف درشت در صفحه اول خود از آن با عبارت «عزل شیرین فرهاد» یاد می‌کنند و یا رفتن او را آمدن «امید» قلمداد می‌کنند، مردم از خود می‌پرسند چرا باید همه مدیرانی که مشغول خدمت بوده‌اند، عزل شوند، مگر آن مدیران چه گناهی کرده بودند که در دولت «اعتدال» با همه آنها چنین رفتاری می‌شود.

مردم از خود می‌پرسند این همه خوشحالی برای چیست؟ این کارها و این روش‌ها با اعتدال نمی‌سازد و نمی‌خواند و خود نوعی افراط است که به افراط دیگری منتهی خواهد شد. نمی‌توان گفت که چون دیگران و قبلی‌ها چنین کرده‌اند ما هم باید همان روش را در پیش گیریم. یک‌بار و برای همیشه باید به این شیوه خاتمه داده شود. نمی‌توان مدیریت کشور را مانند توپ فوتبال هر چهار سال یا هشت سال یک‌بار از پای یک جناح به پای جناح دیگر پرتاب کرد. اصلاح این روش اگر در دولت اعتدال میسر نباشد کی میسر خواهد بود؟

والسلام علیکم و رحمت الله