تاریخ انتشار: 22 مهر 1403

مرکز نشر دانشگاهی باعث ایجاد هویت در کار نشر دانشگاهی شد

نشست صمیمانه مدیران و کارکنان مرکز نشر دانشگاهی با دکتر غلامعلی حدادعادل، عضو هیأت امنای این مرکز، صبح روز یکشنبه ۲۲ مهر در محل ساختمان مرکز برگزار شد.

در  این جلسه دکتر غلامعلی حدادعادل با اشاره به تاریخچه آشنایی او با مرکز نشر دانشگاهی گفت: ارتباط من با نشر دانشگاهی به همان اولین جلسه‌ای برمی‌گردد که در وزارت علوم داشتیم؛ دو سه هفته از انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‌ها گذشته بود. صحبت از این بود که با استادان دانشگاه چه کنیم که بنده پیشنهاد دادم موسسه‌ای ایجاد کنیم که استادان دانشگاه کتاب تالیف و ترجمه کنند. دیگران هم از این پیشنهاد استقبال کردند و قرار شد دکتر پورجوادی برای این کار در نظر گرفته شود. این مرکز شروع به کار کرد و من هم عضو شورای عالی مرکز شدم. شاید بیش از ۱۰۰ جلسه صورتجلسه در آن سال ها داشتیم که همکاران کتاب معرفی می‌کردند. مرکز نشر دانشگاهی، مدیریت‌های پی در پی و فراز و نشیب‌هایی را طی کرد؛ هم در بیرون رقیب پیدا کرد و هم در درون دچار تغییرات مدیریتی شد و سرعت ارتقای آن کم شد. اکنون خوشحالم که این مرکز روال رو به رشدی داشته و این جای شکر دارد.

وی افزود: روزی که انقلاب شد ایران ۳۶ میلیون جمعیت داشت کل جمعیت دانشجویی آن ۱۷۵ هزار نفر بود، در حال حاضر ایران اگر ۸۵ میلیون جمعیت داشته باشد، بیش از ۴ و نیم میلیون دانشجو داریم. جمعیت دو برابر و نیم نشده ولی تعداد دانشجو ۲۰ و چند برابر شده است. این تغییرات بوجود آمده بازار بزرگی برای کتاب‌های دانشگاهی است. ایجاد مرکز نشر دانشگاهی در سال ۵۹، یک گام بلند برای عرضه کتاب با کیفیت بالا به دانشگاه بود که این نیز از هدیه‌های انقلاب است.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی با اشاره به دوران تحصیل خود ادامه داد: ۶۱ سال پیش در سال ۱۳۴۲ در رشته فیزیک دانشجوی دانشکده علوم دانشگاه تهران شدم. هنوز کتاب‌ها و جزوه‌های آن زمان را دارم و به خاطر دارم از لحاظ منابع درسی شرایط خوبی نداشتیم. مرکز نشر دانشگاهی که ایجاد شد از لحاظ ترجمه و انتخاب واژگان علمی مناسب و سر و شکل کتاب‌های دانشگاهی تحولی ایجاد شد، به طوری که در سال ۶۱ چیزی از کتاب‌های خارجی کم نداشت. مثلا کتاب «فیزیک هالیدی» بعد از انقلاب در مرکز نشر دانشگاهی ترجمه شد و هنوز هم از کتاب‌های اصلی است و از لحاظ استاندارد کیفیت همانند کتاب‌های خارجی است.

وی افزود: علاوه بر انتخاب کتاب و ویرایش خوب و توزیع، مرکز نشر دانشگاهی کار مهم دیگری داشت و آن این بود که کتاب خارجی وارد و در کنار کتاب‌های فارسی عرضه می‌کرد. همچنین چاپ ۱۳ مجله از دیگر اموری بود که این مرکز انجام می‌داد که بهترین آنها «نشر دانش» بود. در دهه ۶۰ که معاون وزیر در وزارت آموزش و پرورش بودم، ۳ هزار جلد از هر شماره از «نشر دانش» می‌خریدم و برای ارتقای سطح فکری معلمان میان دبیرستان‌ها توزیع می‌کردم.

حدادعادل عنوان کرد: در این مرکز بهترین‌های چهار دهه پیش مانند احمد سمیعی، علی اشرف صادقی و مرحوم نجفی، دولت آبادی و مرندی و… اینجا فعال بودند که هر کدام از آنها نویسنده یا سردبیر مجله بودند و کار علمی می‌کردند. از رهگذر ترجمه، نیازی نیز به واژه‌گزینی ایجاد شد و نطفه تأسیس «فرهنگستان زبان و ادب فارسی» در همین مرکز نشر دانشگاهی گذاشته شد. در این سال‌ها شورای مرکز نشر دانشگاهی به صورت منظم تشکیل نشد و شاید ضرورتی نیز احساس نمی‌شد. همه عمرم با کتاب عجین بوده‌ام و در هر موسسه و مرکزی سر و کارم با کتاب بود. از توفیقاتی که داشتم این بود که زمان جنگ سه برابر کل انتشارات کشور کتاب تولید می‌کردیم و در بحث کتاب درسی کمبودی حس نمی‌شد. این به دلیل آن بود که در پشت صحنه و در دولت و چاپخانه در رفت و آمد بودم و با استادان دانشگاه در رشته‌های مختلف و معلمان مرتبط بودم. اکنون ۴۱ سال است عضو بنیاد دایره المعارف اسلامی هستم و ۳۰ سال است مدیر عامل آنجا هستم. موسسه بزرگی است کنار کتابخانه ملی و آنجا تاکنون۳۳ جلد دانشنامه جهان اسلام منتشر کردیم که قرار است تا ۵۵ جلد ادامه پیدا کند.

وی در ادامه عنوان کرد: مرکز نشر دانشگاهی با مدیریت خوبی که عرق و عشق به کار این مرکز دارد می تواند یک موسسه درآمدزا و بسیار بانشاط باشد، چرا که شما ناشری هستید که مشتری‌تان پیش از باز شدن مغازه پشت در ایستاده است. کتاب درسی همانند کالایی است که مردم به آن نیاز روزانه دارند. سرمایه انباشته‌ای دارید که در کشور برای آن ۲۰ هزار دانشجو می‌گیرند و شما به تعداد دانشجویان یک رشته مشتری دارید و این کار اصلا ضرر ندارد. پایه  قوت مالی خود را روی کتاب‌های عمومی بگذارید که تعداد دانشجویان آن زیاد است و امتیاز آن مال شماست.

حدادعادل با اشاره به موضوع تخصصی شدن انتشارات گفت: زمانی که سال ۵۹ مرکز نشر دانشگاهی تاسیس شد هنوز نشر در ایران تخصصی نشده بود، مثلا انتشارات امیرکبیر همه نوع کتاب چاپ می‌کرد؛ اما اکنون همه نشرها تخصصی شده‌اند. در ایران بعد از انقلاب شاهد پدید آمدن زیرمجموعه صنف انتشارات به نام ناشران دانشگاهی هستیم و اکنون حدود ۱۵۰ ناشر دانشگاهی داریم. مرکز نشر باعث شد هویت در کار دانشگاهی ایجاد شود و در این زمینه رقیب ایجاد شود با این حال این مرکز از همه سابقه‌دارتر است و می‌توانید ارتباطات خود را با دانشگاه‌ها بیشتر کنید و کتاب ها را برای استادان دانشگاه‌ها بفرستید. کیفیت کارتان را پایین نیاورید؛ در این دنیای پررقابت، بقای شما بستگی به این دارد که استاندارد کتاب دانشگاهی را رعایت کنید و سهل‌انگاری نکنید.

وی با اشاره به ادغام مرکز نشر دانشگاهی با سازمان سمت که سابقا مطرح شده بود، گفت: مرکز نشردانشگاهی  باید باقی بماند و زمانی که بحث ادغام آن در سازمان سمت بود، من مخالف بودم. یکی از مشکلات اصلی ناشران کمبود کاغذ است و با درآمدزایی می‌توانید این مشکلات را برطرف کنید. همچنین بارگذاری کتاب در فضای مجازی نیز یکی دیگر از مسائلی است که ناشران با آن روبرو هستند؛ ناشران باید با نظارت بیشتر و مشاوره‌های حقوقی در جریان آن باشند.

در پایان این جلسه، به پاس حمایت‌های دکتر حدادعادل از طرف کارکنان مرکز نشر دانشگاهی لوح تقدیری به ایشان اعطا شد.

گفتنی است در ابتدای این جلسه، حسن سودمندافشار، رئیس مرکز نشر دانشگاهی، به ارائه گزارش مختصری از فعالیت‌های چند سال اخیر مرکز نشر دانشگاهی پرداخت.

https://haddadadel.ir/news/3344-13-2024

تمامی حقوق برای وبگاه شخصی دکتر غلامعلی حداد عادل محفوظ است.