«جوانه ها»

از راه می‌رسند شتابان جوانه‌ها
با هر کدامشان ز جوانی نشانه‌ها

بیم و امید و عشق و تمنا و آرزو
خواب و خیال و خاطره‌ها و فسانه‌ها

با کاروان دانش و فرهنگ می‌روند
آکنده کوله‌بار خود از پشتوانه‌ها

موجند و پای بر سر دریا نهاده‌اند
تا سرفرو نهند به پای کرانه‌ها

همچون پرنده‌های سبک‌بال می‌پرند
از شاخسارها به سوی آشیانه‌ها

در سینه‌هایشان ز آتش ایمان شراره‌ها
در چشم‌هایشان ز شعله شادی زبانه‌ها

سرمست از طراوت و سرشار از نشاط
با نغمه‌ها و هلهله‌ها و ترانه‌ها

در دستشان برای تماشا چراغ‌ها
در پایشان برای تکاپو بهانه‌ها

هرچند از بهار جوانی گذشته‌ام
زین پس من و جوانی و عشق جوانه‌ها